powłokowy model jądra

powłokowy model jądra,

fiz. jednocząstkowy model jądra, w którym zakłada się, że nukleony poruszają się niezależnie od siebie w polu uśrednionego potencjału;

model jednocząstkowy przyjmujący, że nukleony (oddzielnie protony i oddzielnie neutrony) poruszają się niezależnie od siebie w uśrednionym potencjale jądrowym tworząc powłoki, podobnie jak elektrony w atomie; pozwala on wyjaśnić m.in. wyjątkową trwałość tzw. jąder magicznych (tj. o zamkniętych powłokach protonowych lub neutronowych); twórcy p.m.j.a. M. Goeppert-Mayer i J.H.D. Jensen otrzymali 1963 Nagrodę Nobla.