Osiński Ludwik, ur. 24 VIII 1775, Kock (Podlasie), zm. 27 XI 1838, Warszawa,
brat Alojzego, krytyk literacki i teatr., poeta, tłumacz;
Osiński Ludwik
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1809–10 redaktor „Pamiętnika Warszawskiego”; 1814–33 (z przerwami) dyr. Teatru Narodowego (od 1827 z L.A. Dmuszewskim, po 1832 odsunięty) i wykładowca Szkoły Dram.; 1821–30 profesor uniwersytetu w Warszawie; współtwórca i 1804–14 sekr. TPN; mason, posiadał najwyższy stopień wtajemniczenia; 1831 prezes powstańczej Rady Municypalnej w Warszawie (był zwolennikiem układów z Rosją); czołowy twórca programu klasycyzmu postanisławowskiego (m.in. w Wykładzie literatury porównawczej...) propagował tragedię klas. i tzw. narodową; wiersze (Oda na cześć Kopernika 1808), utwory dram.; przekłady dzieł P. Corneille’a (Cyd wyst. 1801), Woltera, W. Szekspira (w klasycyst. przeróbkach fr., np. Król Lear, wyst. 1805); Zbiór zabawek wierszem (t. 1–2 1799), Dzieła (t. 1–4 1861–62).
