McFadden Daniel L.
 
Encyklopedia PWN
McFadden
[məkfạ̈dən]
Daniel L., ur. 29 VII 1937, Raleigh (stan Karolina Pn.),
amerykański ekonomista, z wykształcenia fizyk;
1966–79 profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, 1978–91 — Massachusetts Institute of Technology; od 1990 — ponownie Uniwersytetu Kalifornijskiego (m.in. 1991–95 i od 1996 dyrektor pracowni ekonometrii); zajmuje się ekonometrią i teorią ekonomii; sformułował nowe pojęcie wartości egzystencjalnej zasobów naturalnych i rozwinął nowe techniki ekonometryczne; opracował model strat dobrobytu, który znalazł zastosowanie m.in. w ocenie zniszczeń wywołanych katastrofą tankowca Exon Valdez u wybrzeży Alaski 1989; opracował ekonometryczne metody analizy dokonywania wyborów ze zbioru nie dających się uporządkować możliwości; 2000 otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z J.J. Heckmanem) za osiągnięcia w rozwoju metod mikroekonometrii i ukazanie ważnych praktycznych zastosowań teorii i metod analizy wyborów dyskretnych. Główne prace: Modelling the Choice of Residental Location (w: Spatial Interaction Theory and Planning Models 1978), Structural Analysis of Discrete Data with Econometric Applications (1981, współautor), Regression Based Specification Tests for the Multiloginal Logit Model („Journal of Econometrics” 1987 nr 34), Demographics, the Housing Market and the Welfare of Elderly (w: „Studies in Economics of Aging” 1994).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia