Lubcz
 
Encyklopedia PWN
Lubcz, białorus. Lubcza, Liubča, ros. Lubcza, Ljubča,
osiedle miejskie na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, na l. brzegu Niemna, 26 km na północny wschód od Nowogródka.
Jeden z najstarszych grodów litew.; do końca XV w. książęca własność prywatna, od 1499 należał do Chreptowiczów, od 1528 Gasztołdów, od 1547 Kiszków, od 1606 Radziwiłłów; od XVI w. ośr. arian (1592–1655 drukarnia); zniszczony w czasie najazdu ros. w 2. poł. XVII w., nie odzyskał dawnej świetności; od 1795 w zaborze ros.; w okresie międzywojennym w granicach Polski; IX 1939–41 pod okupacją radziecką, 1941–44 pod okupacją niem.; 1945–91 w Białorus. SRR. — W L. znajdują się ruiny zamku Radziwiłłów (XVI–XVIII w.); pałac (2. poł. XIX w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia