Latinik Franciszek
 
Encyklopedia PWN
Latinik Franciszek, ur. 17 VII 1864, Tarnów, zm. 29 VIII 1949, Kraków,
generał;
od 1882 w armii austro-węg.; od XI 1918 w WP; od 17 XI 1918 dca Okręgu Wojsk. w Cieszynie; 23 I 1919 odrzucił ultimatum czeskie żądające ewakuacji Śląska Cieszyńskiego i podjął jego obronę; 29–30 I 1919 zatrzymał czeską ofensywę pod Skoczowem i doprowadził do zawieszenia broni; od XII 1919 gen. brygady; 1920 wojsk. reprezentant rządu pol. przy Komisji Delimitacyjnej pol.-czechosłowackiej w Opawie, następnie przedstawiciel rządu pol. przy Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej w Cieszynie; w czasie wojny pol.-bolszewickiej dow. 1. armii, VIII 1920 wojsk. gubernator stolicy; od 1920 gen. dywizji; 1921 dow. Okręgu Generalnego Kielce, 1921–25 Okręgu Korpusu X w Przemyślu; od 1925 w stanie spoczynku; gł. prace: Żołnierz polski pod Gorlicami 1915 (1923), Walka o Śląsk Cieszyński w r. 1919 (brak roku wyd.), Bój o Warszawę. Rola wojskowego gubernatora i 1-ej armii w bitwie pod Warszawą w 1920 r. (1931).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia