Kubacki Wacław, ur. 7 IX 1907, Nieszawa, zm. 16 XII 1992, Kraków,
historyk literatury, krytyk literacki, pisarz;
Kubacki Wacław
Encyklopedia PWN
od 1949 profesor uniwersytetu w Poznaniu, od 1953 — Uniwersytetu Jagiellońskiego; 1971–72 redaktor mies. „Literatura na Świecie”; eseje, m.in. o współcz. literaturze i teatrze (zbiory Krytyk i twórca 1948, Lata terminowania 1963, W wyobraźni 1964), studia gł. o A. Mickiewiczu i literaturze romant. na tle porównawczym literatury eur. (Pierwiosnki polskiego romantyzmu 1949, Arcydramat Mickiewicza 1951, Żeglarz i pielgrzym 1954, Poezja i proza 1966); powieści psychol. Smutna Wenecja (1967) i Koncert na orkiestrę (1970); dramaty, m.in. o Mickiewiczu Rzymska wiosna (powstał 1955, opublikowany w zbiorze Tragedia Achillesa... 1972); dzienniki; 1968 otrzymał nagrodę państw. I stopnia.
