Konoe Fumimaro
 
Encyklopedia PWN
Konoe Fumimaro, książę, ur. 12 X 1891, Tokio, zm. 16 XII 1945, tamże,
polityk japoński;
od 1919 czł. Izby Parów, 1933–37 jej przewodniczący; 1937–39 i 1940–41 premier, realizował politykę podbojów, wznawiając 1937 agresję przeciwko Chinom oraz podpisując 1940 wraz z Niemcami i Włochami pakt berliński; w polityce wewn. Konoe realizował ogłoszony 1940 program podporządkowania życia polit. i ekon. kraju potrzebom militaryzmu; w tymże roku stanął na czele utworzonego w miejsce rozwiązywanych partii polit. Stow. Poparcia dla Rządu; 1945 aresztowany przez władze alianckie, popełnił samobójstwo.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia