Kemény
węgierski pisarz, publicysta i polityk;
[kẹme:ń]
Zsigmond, baron, ur. 12 VI 1814, Alvinc, zm. 22 XII 1875, Pusztakamarás,
Kemény Zsigmond
Encyklopedia PWN
od 1843 czł. Węg. Akad. Nauk, 1848–49 poseł do parlamentu, zwolennik ugody z Austrią; 1855–69 redaktor pisma „Pesti Napló”; autor powieści hist. z dziejów Węgier, łączących ujęcie romant. z metodą realist., odznaczających się mistrzowską analizą psychol., m.in. Özvegy és leánya [‘wdowa i jej córka’] (1855–57), Rajongók [‘entuzjaści’] (1859), Zord idő [‘ponure czasy’] (1862); ponadto m.in. ulotne pisma polit., rozprawy literackie.
