Jońskie, Morze
 
Encyklopedia PWN
Jońskie, Morze, gr. Jọnion pẹlaghos, wł. Mar Ionio, alb. Det(i) Jon, ang. Ionian Sea,
część Morza Śródziemnego między Półwyspem Apenińskim i Sycylią na zachodzie a Półwyspem Bałkańskim i Peloponezem na wschodzie;
Państwa położone nad morzem: Grecja, Albania, Włochy
Powierzchnia akwenu: 169 tys. km2
Głębokość akwenu: średnia — 2 083 m, maksymalna — 5 121 m (Helleński, Rów)
Ważniejsze porty: przeładunkowe: Tarent (także port rybacki i wojenny), Katania (także port rybacki i pasażerski), Patras (także port pasażerski), Kerkira (także port pasażerski i wojenny)
na południu granica umowna — wzdłuż linii łączącej przylądek Passero (Sycylia) z przylądkiem Tenaron (Peloponez); na północy połączone cieśniną Otranto z Morzem Adriatyckim, na zachodzie — Cieśniną Mesyńską z Morzem Tyrreńskim, na wschodzie — przez Kanał Koryncki z Morzem Egejskim; powierzchnia 169 tys. km2, średnia głębokość 2083 m, maksymalna — 5121 m (w Rowie Helleńskim, największa na Morzu Śródziemnym); dno urozmaicone; większe zatoki: Tarencka, Patras, Koryncka; na wschodzie archipelag Wysp Jońskich; temperatura wód powierzchniowych od 12,5–14,0°C w zimie do 25,5°C w lecie, zasolenie — 38,5–38,9‰; rozwinięte rybołówstwo (sardynki, szproty, kalmary); główne porty: Tarent i Katania we Włoszech, Patras i Kalama w Grecji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia