fort
budowla obronna w systemie umocnień stałych;
[fr. < łac.],
fort
Encyklopedia PWN
w XVII i XVIII w. fort był przystosowany do samodzielnej obrony okrężnej, w XIX i XX w. — element twierdzy; w zależności od przeznaczenia i sposobu budowy forty dzielono na: łącznikowe, zaporowe (górskie), pancerne itp.; miały konstrukcje drewniano-ziemne lub ceglano-ziemne, po 1885 wzmacniane lub wykonywane z betonu, żelbetu, uzupełniane elementami pancernymi w postaci płyt, kopuł i wież.
