Erlenmeyer Emil

Erlenmeyer

[̣^rlnmaⁱə^r]

Emil, ur. 28 VI 1825, Wehen k. Wiesbaden, zm. 22 I 1909, Aschaffenburg,

chemik niemiecki;

1863–67 profesor uniwersytetu w Heidelbergu, 1868–83 politechniki w Monachium; badał strukturę związków org.; określił strukturę guanidyny, kreatyny, kreatyniny; 1868 zsyntetyzował guanidynę, 1883 — tyrozynę; badał alkohole (stwierdził, że związki o cząsteczkach zawierających 2 grupy hydroksylowe związane z tym samym atomem węgla są nietrwałe); 1864 wysunął koncepcję istnienia wiązań podwójnych i potrójnych w związkach org.; zastosował stożkową kolbę (nazwaną erlemajerką).