Bielski Jan
 
Encyklopedia PWN
Bielski Jan, ur. 8 III 1714, Wielkopolska, zm. 10 XII 1768, Poznań,
dramatopisarz i historyk, jezuita;
nauczyciel kolegiów zakonnych w Lublinie, Lwowie, Rawie, Kaliszu i Poznaniu; autor tragedii hist. (Zeyfadyn 1747, Apoloniusz 1755); wprowadził język pol. do jezuickiego teatru szkolnego; głosił konieczność wychowywania młodzieży w duchu obywatelskim; wydał podręcznik wiedzy o Polsce Widok Królestwa Polskiego (1763), zawierający głównie informacje z dziedziny historii i geografii; w przedmowie do Ćwiczeń krasomowsko-prawnych (1757) krytykował również polszczyznę późnobarokową.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia