orsztyn
 
Encyklopedia PWN
orsztyn,
część poziomu wmywania (iluwialnego) powstająca w bielicach;
orsztyn tworzy się w następstwie wmywania związków żelaza, glinu i in. związanych z kwasami fulwowymi (próchnica) z poziomów wierzchnich w głąb, gdzie przy nadmiernym uwilgotnieniu dochodzi do silnego scementowania wymienionych związków; warstwa orsztynu jest twarda, ciemnobrunatna lub rdzawa, nieprzepuszczalna, a zawarte w niej składniki (np. fosfor) są nieprzyswajalne dla roślin, dlatego gleby z orsztynu są mało przydatne nawet dla gospodarki leśnej; melioracje takich gleb, na ogół nieopłacalne, wymagają przede wszystkim skruszenia warstwy orsztynu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia