śrutowy
Encyklopedia PWN
śrutowa broń myśliwska o lufach wykonanych ze stali damasceńskiej;
fuzja
wojsk. długa ręczna broń palna z zamkiem skałkowym, wynaleziona w połowie XVII w. we Francji i rozpowszechniona w innych krajach;
[fr.],
górn.:
nadlufka, bok,
łow. myśliwska broń palna o 2 lufach gładkich (śrutowych), umieszczonych jedna nad drugą;
