Środkowej
Encyklopedia PWN
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
pierwszy okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 540 do ok. 490 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały;
