ŁUŻYCE
Encyklopedia PWN
miasto w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, na zachodnim skraju Wzniesień Gubińskich, u ujścia Lubszy do Nysy Łużyckiej, przy granicy z Niemcami, naprzeciw niem. m. Guben.
margrabia Moraw od 1375 i Brandenburgii od 1397, król niem. od 1410,
margrabia Miśni 1123–25 i Łużyc od 1136;
m. powiatowe w województwie dolnośląskim, na Pogórzu Izerskim, nad Kwisą.
m. powiatowe w województwie dolnośląskim, w Obniżeniu Żytawsko-Zgorzeleckim, nad Nysą Łużycką, przy granicy z Niemcami, naprzeciw m. Görlitz.