Gubin
 
Encyklopedia PWN
Gubin,
miasto w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, na zachodnim skraju Wzniesień Gubińskich, u ujścia Lubszy do Nysy Łużyckiej, przy granicy z Niemcami, naprzeciw niem. m. Guben.
Ludność miasta: ogółem — 16,6 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 791,4 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 21 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 14°43′E, szerokość geograficzna: 51°57′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1235
Oficjalne strony WWW: www.gubin.pl
osada targowa z XI w. na pograniczu Śląska i Łużyc Dolnych, wzmiankowana 1211; 1018 przyłączony przez Bolesława I Chrobrego do Polski, następnie własność margrabiów łużyckich i brandenburskich, 1211–24 i 1362–68 książąt śląskich, od 1368 pod zwierzchnictwem Czech, dzielił losy polit. Łużyc; prawa miejskie 1235; od XIII w. ośr. sukiennictwa i handlu suknem i winem; ok. 1550 wybudowano drewniane wodociągi; od 1635 w Saksonii, od 1815 w Prusach; w XIX w. rozwój przemysłu metal., spoż. i tekstylnego, eksploatacja węgla brunatnego, od 1846 połączenie kol.; podczas II wojny światowej podobóz kobiecy obozu koncentracyjnego Gross-Rosen (1944–45); 1945 kluczowy węzeł oporu niem. nad Nysą Łużycką, zniszczony w ok. 90%; od 1945 w Polsce, odbudowany. Ośr. przem., usługowy i handl.; przemysł: maszyn., metal., odzieżowy, dziewiarski, obuwniczy i spoż.; muzeum; ruiny późnogot. kościoła (XV–XVI w.); fragmenty murów miejskich z 2 wieżami (XVI w.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Gubin, mury miejskie fot. M. Czasnojć/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia