zespołowych
Encyklopedia PWN
dyscyplina sport. uprawiana wyłącznie przez dziewczęta i kobiety, w której układy ćwiczeń są wykonywane w rytm muzyki;
chemik ceramik;
niem. pedagog, geograf i teoretyk wychowania fizycznego;
habilitacja
postępowanie mające na celu uzyskanie stopnia doktora habilitowanego oraz uprawnienia do prowadzenia wykładów (venia legendi) na uniwersytecie lub w innej szkole wyższej, kierowania pracami magisterskimi, doktorskimi lub zespołowymi badaniami nauk.;
[łac. habilis ‘zdatny’, ‘zręczny’],
pierwszy zawodowy teatr żydowski, grający po hebrajsku, założony 1912 w Białymstoku;
elektronik;