wzorzec
Encyklopedia PWN
kanon
filoz. ogólnie przyjęta norma, obowiązujący wzór, tradycyjny wzorzec, np.: w etyce, estetyce, logice, teorii poznania;
[łac. canon ‘prawidło’, ‘przepis’ < gr. kanṓn ‘pręt (mierniczy)’, ‘miara’, ‘reguła’, ‘prawidło’, ‘wzorzec’],
kanon
szt. plast. reguła, wzorzec, zasada kompozycyjna stosowana w przedstawieniach ciała ludzkiego, układach kompozycyjnych, w konstrukcji proporcji budowli;
[łac. canon ‘prawidło’, ‘przepis’ < gr. kanṓn ‘pręt (mierniczy)’, ‘miara’, ‘reguła’, ‘prawidło’, ‘wzorzec’],
jednostka masy, podstawowa w układzie SI;
komondor
węgierska rasa psów pasterskich, powstała ok. IX w.; przodkowie tej rasy dotarli na Węgry prawdopodobnie z Azji;
[węg. < tur.],
francuski chemik, przyrodnik, rolnik i działacz gospodarczy.
lipicaner, koń lipicański,
austr. rasa koni wierzchowych i zaprzęgowych, wyhodowana w stadninie Lipizza k. Triestu (zał. 1580 na potrzeby wiedeńskiego dworu cesarskiego) w wyniku krzyżowania koni andaluzyjskich, neapolitańskich i arabskich;