wzbudzonym
Encyklopedia PWN
fiz. układ opt. złożony zazwyczaj z kilku zwierciadeł (dostrojony do pewnych długości fal promieniowania opt.), w którym występuje dodatnie sprzężenie zwrotne dla fal rozchodzących się w jego wnętrzu (wskutek odbić fal od zwierciadeł);
Richardsona zjawisko, emisja termoelektronowa, termoemisja,
fiz. zjawisko emisji elektronów z ciała stałego, wywołane wzbudzeniem termicznym.
rtęciówka, wysokoprężna lampa rtęciowa,
wyładowcze źródło światła z grupy wysokoprężnych, emitujace światło wytwarzane przez wyładowanie, gł. w wyniku wzbudzenia atomów par rtęci;
hiszp. dramatopisarz i aktor;
elektrotechn. termin oznaczający: 1) samoczynne (bez doprowadzenia sygnału zewn.) powstawanie drgań w układzie elektr., wywołane niestabilnością układu; np. powstawanie drgań samowzbudnych w generatorze drgań elektrycznych; 2) zjawisko samoistnego powstawania pola magnet. w obwodzie wzbudzenia maszyny elektr. bez zasilania zewnętrznego.
francuski filozof, pisarz, krytyk literacki i publicysta, główny przedstawiciel egzystencjalizmu.
