wzbudzenie
Encyklopedia PWN
fiz. masywna cząstka o spinie 0, występująca w teoriach ze spontanicznym łamaniem cechowania symetrii;
hiperony
fiz. cząstki elementarne należące do klasy barionów — zbudowane z 3 kwarków, znajdujących się w stanie podstawowym;
[gr.],
hodograf
geofiz. wykres przedstawiający zależność czasu przebiegu fali sejsmicznej od odległości między punktem wzbudzenia fali (hipocentrum lub miejsce eksplozji) a punktem jej obserwacji;
[gr. hodós ‘droga’, gráphō ‘piszę’],
homeostat
układ fizyczny, zbudowany 1948 przez przez R. Ashby’ego, modelujący występujące w żywych organizmach zjawisko homeostazy;
[gr.],
w chemii kwantowej prosta, półempiryczna metoda obliczania energii elektronów w cząsteczkach zawierających układy sprzężonych wiązań podwójnych.
izomeryczne przejście, przemiana izomeryczna,
przejście jądra wzbudzonego ze stanu metatrwałego (izomeru jądrowego, o stosunkowo długim czasie życia) do stanu o niższej energii; izomer jądrowy.
