wysokością
Encyklopedia PWN
zdolność muzyczna, polegająca na rozpoznawaniu wysokości dźwięków bez konieczności porównywania z wysokością już znaną.
airedale terrier
rasa psów wyhodowana w połowie XIX w. w Wielkiej Brytanii;
[ẹədeıl t.],
alaskan malamute
rasa pochodząca od psów pociągowych z północno-zachodniej Alaski;
[əlạ̈skən mạ̈ləmju:t; ang.],
Alpy Julijskie, słoweń. Julijske Alpe, wł. Alpi Giulie,
część Alp Wschodnich położona w obrębie Południowych Alp Wapiennych na obszarze Słowenii i Włoch, oddzielona od Alp Kamnickich i Karawanek doliną górnej Sawy, a od Alp Karnickich doliną Felli (lewy dopływ Tagliamento);
Ałatau Zailijski, kirg. Ile Ałatoo, Ile Alatoo, kazachskie Yle Ałatauy żotasy, Ìle Alatauy žotasy, ros. chriebiet Zailijskij Ałatau, hrebet Zailiskij Alatau,
pasmo górskie w Tienszanie Północnym, na granicy Kazachstanu i Kirgistanu;
Arabski, Półwysep, Jazīrat al-‘Arab,
półwysep w Azji Południowo-Zachodniej, pomiędzy Zatoką Perską i Zatoką Omańską na północnym wschodzie, Morzem Arabskim i Zatoką Adeńską na południu i Morzem Czerwonym na zachodzie.
