wysokoprężne
Encyklopedia PWN
urządzenie, w którym woda w wyniku ogrzewania zmienia stan skupienia i staje się parą nasyconą lub przegrzaną o ciśnieniu wyższym od atmosferycznego; para jest użytkowana na zewnątrz kotła;
ogólna nazwa wieloczynnościowych maszyn przeznaczonych do zbioru płodów rolnych;
niem. koncern samoch.;
rtęciówka, wysokoprężna lampa rtęciowa,
wyładowcze źródło światła z grupy wysokoprężnych, emitujace światło wytwarzane przez wyładowanie, gł. w wyniku wzbudzenia atomów par rtęci;
inżynier niem.; konstruktor parowych silników tłokowych;
Schönebeck
m. w środkowej części Niemiec, w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, nad Łabą.
[szọ̈:nəb
k],
k], 
