woj płockiego
Encyklopedia PWN
księstwo w zachodnim Mazowszu XIII–XV w., ze stolicą w Płocku;
pow. ziemski w woj. mazow.;
woj. (od 1999) w środkowowschodniej części Polski;
miasto w województwie mazowieckim, powiat grodzki, na pograniczu Pojezierza Dobrzyńskiego i Kotliny Płockiej, nad Wisłą i jej prawym dopływem Brzeźnicą; siedziba pow. płockiego.
woj. (od 1999) w środkowopółnocnej części Polski; graniczy z woj.: pomor. na północy, warmińsko-mazurskim i mazowieckim na wschodzie, łódzkim na południowym wschodzie oraz z wielkopol. na południu i zachodzie; utworzone z woj.: włocławskiego, części bydgoskiego i toruńskiego;
Brwilno, Brwilno Górne,
w. w woj. mazowieckim, w pow. płockim (gmina Stara Biała), na granicy Pojezierza Dobrzyńskiego i Kotliny Płockiej, na pr., wysokim, zalesionym brzegu Wisły;
