wklęsłym
Encyklopedia PWN
technol. tłoczenie na prasie (na zimno) płaskich przedmiotów metal. (np. monet) narzędziem tak ukształtowanym, aby uzyskać na ich powierzchni wypukłe lub wklęsłe wzory.
jeden z prostych stanów odkształcenia ciała, występujący wtedy, gdy dwie, początkowo wzajemnie równoległe płaszczyzny przekroju poprzecznego, nachylają się względem siebie o pewien kąt, zw. kątem obrotu;
fiz. rozpływanie się cieczy na powierzchni ciała stałego związane z wzajemnym oddziaływaniem cząstek (atomów, cząsteczek) na granicy sąsiadujących ze sobą 3 faz: stałej, ciekłej i gazowej;
decorated style
termin używany na określenie dojrzałej fazy gotyku ang. (ok. 1250–1360);
[dẹkəreıtıd staıl; ang., ‘dekoracyjny styl’],
frenologia
błędny, lecz popularny w końcu XVIII i w XIX w. pogląd, wg którego z ukształtowania czaszki (wklęśnięć, uwypukleń, guzów) można wnioskować o zdolnościach i właściwościach psychicznych człowieka;
[gr. phrḗn ‘rozum’, ‘umysł’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
gemma
szlachetny lub półszlachetny kamień zdobiony miniaturowym reliefem różnorodnej treści;
[łac. gemma ‘kamień szlachetny’],
