wisznuizmie

Encyklopedia PWN

jedna z nar. literatur Indii.
Bhagawatapurana
[sanskr. bhagavatapurāṇa ‘dawna opowieść o bogu’],
jeden z najpopularniejszych utworów indyjskiej literatury sanskryckiej z grupy puran;
Ćajtanja, właśc. Wiśwambhara, znany też jako Nimai, Gauranga, Mahaprabhu, Śrikrysznaćajtanja, ur. 27 II 1486, Nawadwip (Bengal), zm. 1533, Puri (stan Orisa),
twórca bengalskiej formy ruchu bhakti;
Ćandidas Anata Baru, żył prawdopodobnie w XV w.,
poeta indyjski, tworzący w języku bengalskim;
Dźńanadas, Jñānadas, ur. ok. 1530, Kandra (Bengal), data śmierci nieznana,
poeta indyjski, tworzący w języku bengalskim i bradźbuli;
Gowindadas, przydomek Kawiradź, ur. ok. 1536, zm. 1613,
poeta indyjski, piszący w języku bradźbuli (dialekt pośredni między maithili a bengalskim);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia