wieńcem
Encyklopedia PWN
gr. mówca i polityk;
esplanada
wojsk.:
[fr. < wł.],
ostatni z trzech wiekich tragediopisarzy greckich, innowator, nazywany najtragiczniejszym z tragików.
element dekoracyjny w formie podwieszonego po bokach i przewiązanego wstęgami półwieńca z liści, kwiatów i owoców;
gr. poeta, epigramatyk;
fotometeory
zjawiska świetlne powstające w atmosferze ziemskiej wskutek odbicia, załamania, ugięcia i interferencji światła pochodzącego od Słońca, Księżyca i in. ciał niebieskich lub ze sztucznych źródeł
[gr.],
