wierzchołków

Encyklopedia PWN

anat. część ucha wewn. ssaków;
obłamanie wierzchołków lub gałęzi drzew, niekiedy złamanie pni, wskutek obciążenia koron przez obfity opad mokrego śniegu.
Śnieżka, czes. Sněžka Wymowa,
najwyższy szczyt Karkonoszy i Sudetów, na południe od Karpacza, na granicy z Czechami, w Karkonoskim Parku narodowym;
najwyższy masyw górski Pienin właściwych, ponad doliną Dunajca, w Pienińskim Parku Narodowym;
Tubkal, Dżabal, Jabal Tubqāl, fr. Jebel Toubkal,
góra w Atlasie Wysokim, w Maroku, najwyższy szczyt gór Atlas i północnej Afryki;
odcinek pędu pozyskany w celu wegetatywnego rozmnażania krzewów i drzew, zwłaszcza topól i wierzb;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia