wiercone

Encyklopedia PWN

podrząd owadów z rzędu błonkówek;

oddziaływanie mające na celu zapewnienie zachowania obiektu w żądany sposób lub w sposób zbliżony do żądanego albo realizację żądanego celu.

sylur,

trzeci okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 440 do ok. 408 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.

świder,

rodzaj wiertła do wiercenia otworów w drewnie ręcznie lub po zamocowaniu go w uchwycie wiertarki;

tektonika

[gr. tektonikós ‘budowniczy’],

geol. dział geologii, nauka zajmująca się ruchami i deformacjami litosfery, a zwłaszcza skorupy ziemskiej, oraz wykształceniem i genezą wielkich struktur geol.;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>