wałka
Encyklopedia PWN
w architekturze gotyckiej pionowe, cienkie elementy nośne, zwykle ceglane lub kamienne, o przekroju wałka lub półwałka, zespolone z wolno stojącym filarem wiązkowym lub filarem przyściennym;
techn. w budowie maszyn wartość różnicy wymiaru elementu wewn. (zwykle otworu) i większego, sprzężonego z nim, wymiaru elementu zewn. (zwykle wałka wciskanego w otwór) przed ich połączeniem;
wiązałka, snopowiązałka,
maszyna konna lub ciągnikowa do zbioru zbóż i rzepaku;
zool. niestrawiona część pokarmu (kości, pióra, sierść), oddzielająca się w żołądku niektórych ptaków i następnie wypluwana w postaci zbitego wałka, czemu towarzyszą charakterystyczne odruchy wymiotne;
zarodkowy rozwój, embriogeneza, rozwój embrionalny,
zool. zespół procesów prowadzących do przekształcenia się zapłodnionego jaja (zygoty) w organizm mający pierwotne narządy, przypominający organizm dorosły (np. ludzki płód) lub też mający wygląd odmienny od organizmu dorosłego (np. larwy jeżowców), do wyklucia się z jaja lub opuszczenia ciała matki.
aerator
roln. narzędzie roln. ręczne lub ciągnikowe używane do aeracji trawników oraz niszczenia zaskorupionej warstwy gleby i chwastów;
[gr.],
