warstwa
Encyklopedia PWN
technol. w inżynierii materiałowej warstwy powstałe na wyrobie, wykonanym z danego materiału, w wyniku procesów technologicznych (obróbka) przeprowadzanych w celu nadania wyrobowi i jego powierzchni (inżynieria powierzchni) określonych właściwości (np. odporności na ścieranie czy korozję);
cienkie warstwy krystaliczne wytwarzane na powierzchni krystalicznego podłoża przy użyciu różnych metod wykorzystujących zjawisko epitaksji.
zespół metod służących do wytwarzania warstw o grubości nie przekraczającej kilku µm (zwykle poniżej 1 µm) na powierzchni podłoża, mającego z reguły grubość wielokrotnie większą (nawet kilkaset tys. razy).
jedna z technik stosowanych w mikroelektronice, gł. przy produkcji układów scalonych warstwowych (hybrydowych).
dział optyki ośr. niejednorodnych obejmujący zjawiska opt. zachodzące w wyniku interferencji światła podczas przechodzenia przez warstwę lub układ warstw jednorodnej substancji o regularnej strukturze.
