wapienny
Encyklopedia PWN
onkoid
geol. kulisty lub owalny utwór wapienny średnicy 0,1–2,0 mm, złożony z koncentrycznych warstewek węglanu wapnia powstałych wskutek biochemicznego wytrącania go przez sinice porastające ziarno mineralne;
[gr.],
Pikardia, Picardie 
,
dawny region administracyjny i kraina historyczna w północnej Francji, nad cieśn. La Manche;
,
geol. obszar dna morza ciepłego (zwrotnikowego i podzwrotnikowego), stosunkowo płytkiego, o pełnym zasoleniu i bujnie rozwiniętym życiu, na którym współcześnie odbywa się intensywna sedymentacja osadów węglanowych;
rafa
wał lub grzbiet podmorski, czasem wyniesiony nieco ponad poziom morza, szerokości do 2 km i długości do 2 tysięcy km, powstały z nagromadzenia wapiennych szkieletów organizmów rafotwórczych.
[niem.],
stiuk
[fr. < wł.]:
wapnia wodorotlenek, wapno gaszone, Ca(OH)2,
związek nieorg.; biała substancja krystaliczna;
