włókienna

Encyklopedia PWN

[tur. < pers.],

włók. wyrób dekoracyjno-użytkowy (d. podłogowy) lub wyłącznie dekoracyjny (d. ścienny) o dużej masie powierzchniowej (300–650 g/m²) i sztywności zapewniającej dobre układanie na powierzchni, z wzorem utworzonym za pomocą splotu lub różnych barw zastosowanych nitek;

okrywa,

włók. wierzchnia warstwa niektórych rodzajów tekstyliów utworzona z wystających końców włókien (o. włókienna), nitek (o. frędzlowa lub o. sznurkowa) lub pętli (o. pętlowa);

plusz

[niem. < łac.],

tkanina z okrywą włókienną uzyskaną w wyniku przecięcia niektórych nitek osnowy (p. osnowowy, welur) lub wątku (p. wątkowy, welwet) i rozwłóknienia powstałych końców;

szap

[fr. < niem.],

schappe,

przędza otrzymywana z odpadów jedwabiu naturalnego, gł. nieodwijalnych resztek kokonów;

aksamit

[gr. hexámiton ‘z 6 nici’],

tkanina (rodzaj pluszu) z krótką okrywą włókienną (do 3 mm);

aksminster, axminster,

odmiana dywanu tkanego z okrywą włókienną;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>