ustna
Encyklopedia PWN
literatura skand. ludu Farerów, zamieszkującego W. Owcze.
fulani język, fufulde, fula, język ful,
język z grupy języków atlantyckich;
gębowa jama, jama ustna,
pierwszy rozszerzony odcinek przewodu pokarmowego kręgowców (wyposażony w np. zęby, gruczoły) i niektórych bezkręgowców — przechodzący w gardziel (np. u przywr, nicieni, dżdżownic, bezczaszkowców).
najstarsza twórczość Grenlandczyków, zachowana w tradycji ustnej — baśnie i legendy, pieśni epickie i liryczne, często o magicznym charakterze, którą zaczęto spisywać w XIX w. (H.J. Rink, W. Thalbitzer, K. Rasmussen).
historia
czasy przeszłe, dzieje; zespół wiadomości o czasach przeszłych, wiedza historyczna, potoczna lub naukowa; także nauka o dziejach, dochodzenie do wiedzy o tym, co się zdarzyło w przeszłości, historiografia; również tekst (także relacja ustna — historia oralna) odnoszący się do przeszłości: od świadectwa złożonego przez bezpośredniego uczestnika zdarzeń (przekaz źródłowy) po narrację historiograficzną; przedmiot nauczania, dyscyplina akademicka.
[łac. < gr., ‘badanie’, ‘wiedza’],
ibo język, igbo język,
język z rodziny niger-kongo;
