upośledzony
Encyklopedia PWN
populizm
politol. tendencja społeczno-polityczna (nasilenie określonych przekonań i zachowań), charakteryzująca się wiarą w mądrość i uczciwość prostego człowieka, niechęcią do wykształconych elit, specjalistów, ekspertów, przywiązaniem do prostych wyjaśnień i rozwiązań oraz roszczeniowym stosunkiem do państwa i wyższych warstw społecznych.
[fr. < łac. populus ‘lud’],
refugialne społeczności
wieloznaczny termin odnoszący się do warstw lub społeczeństw postkolonialnych, które żyją w izolacji przestrzennej i społ., na uboczu gł. nurtów polit. i społ. swych krajów;
[refugio ‘cofać się’, ‘chronić się’, ‘uciekać’],
celowa działalność na dużą skalę większej lub mniejszej części członków społeczeństwa, nie mieszcząca się, przynajmniej początkowo, w istniejących ramach instytucjonalnych.
polityk indyjski;
sport niepełnosprawnych, sport inwalidów,
forma aktywności ruchowej podnosząca sprawność fiz. osób o niepełnej sprawności fiz. lub psychicznej;
kategoria społeczno-polityczna i prawna o historycznie zmiennej treści, będąca bądź opisem faktycznego stanu rzeczy, bądź (częściej) postulatem;
