upośledzony
Encyklopedia PWN
upośledzenie umysłowe, dawniej oligofrenia, niedorozwój umysłowy,
med. stan wyrażający się gł. nieosiągnięciem odpowiedniej dla wieku sprawności procesów poznawczych, tj. zdolności spostrzegania, pojmowania, oceniania, rozumowania, zapamiętywania, mówienia, wypracowywania reakcji i uczenia się;
polska pedagog specjalizująca się w pedagogice specjalnej, działaczka społeczna.
fr. pedagog, lekarz;
społeczności trwale zamieszkujące pewne terytorium (zwłaszcza państwa), różniące się od większości jego mieszkańców lub od społeczności panującej politycznie cechą lub cechami, które powodują uznawanie ich w świadomości społecznej za odmienne, a w stosunkach społecznych wywołują nieraz dyskryminację; cechami takimi bywają zwłaszcza: religia, język, świadomość narodowa, kultura itd. Współcześnie pojęcie „mniejszość” jest rozumiane coraz szerzej, np. mniejszości seksualne, kobiety jako mniejszość upośledzona.
niedokrwistość, anemia,
med. zmniejszenie we krwi obwodowej stężenia hemoglobiny poniżej wartości prawidłowych (poniżej 140 g/l u mężczyzn i poniżej 120 g/l u kobiet), liczby krwinek czerwonych (poniżej 4,5 · 1012/l u mężczyzn i 4,0 · 1012/l u kobiet) oraz wskaźnika hematokrytowego (poniżej 0,40 l/l u mężczyzn i 0,36 l/l u kobiet), także zmniejszenie całkowitej masy krwinek czerwonych, a niekiedy i całkowitej objętości krwi krążącej;