typ klasyczny
Encyklopedia PWN
zbiorcza nazwa obejmująca koncepcje społeczeństwa, kultury i historii stworzone w 3 ostatnich dziesięcioleciach XX w. przez takich autorów, jak: Z. Bauman, J. Baudrillard, M. Foucault, D. Harley, F. Jameson, J. Kristeva, J.-F. Lyotard.
portal
ozdobne obramienie otworu wejściowego, składające się z elementów architektonicznych oraz rzeźbiarskich;
[łac. porta ‘brama’, ‘drzwi’],
przedstawienie malarskie, rzeźbiarskie, graficzne lub rysunkowe wyglądu człowieka (modela);
pozytywizm
filoz. w wąskim rozumieniu — system filozoficzny (filozofii pozytywnej) A. Comte’a wyłożony w Cours de philosophie positive (t. 1–6 1830–42), w szerszym — jeden z głównych nurtów w filozofii XIX i XX w., wywodzący się z refleksji filozoficznej nad poznaniem naukowym oraz nad strukturą metodologiczną i osiągnięciami teoretycznymi i praktycznych nauk szczegółowych (zwłaszcza ścisłych).
[fr. positivisme < łac. positivus ‘oparty’, ‘uzasadniony’],
prawda, gr. etētymía, alḗtheia, łac. veritas,
filoz.
prawomocność władzy, legitymizacja władzy,
cecha władzy politycznej, której istotą jest aprobowane przez rządzonych prawo rządzących do podejmowania wiążących decyzji.
