typ klasyczny
Encyklopedia PWN
filozof niemiecki.
zespół przyrządów służących do prowadzenia obserwacji astronomicznych zarówno z powierzchni Ziemi, jak i Kosmosu.
opera
dramatyczno-muzyczny, wokalno-instrumentalny, z akcją dramatyczną, monologami i dialogami ujętymi w libretcie, przeznaczony do wykonania na scenie (z odpowiednią scenografią), zwykle w specjalnie do tego celu zbudowanym teatrze operowym, również zwanym operą.
[wł. < łac.],
orkiestra
typ muzycznego zespołu instrumentalnego;
[gr.],
lit.:
ekon. oddziaływanie państwa na przebieg procesów gospodarczych w skali całej gospodarki narodowej.