trygonometrii sferycznej
Encyklopedia PWN
trygonometria
mat. pierwotnie — gałąź matematyki poświęcona badaniu związków między bokami i kątami trójkąta (stąd nazwa), później — teoria określonych z tej okazji funkcji (funkcje trygonometryczne), obecnie — dział matematyki szkolnej;
[gr. trígōnon ‘trójkąt’, metréō ‘mierzę’],
dział geometrii poświęcony badaniu własności figur położonych na sferze, tj. na powierzchni kuli — podobnie jak planimetria, która zajmuje się badaniem własności figur położonych na płaszczyźnie;
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
gr. astronom, fizyk i matematyk;
Mercator
duński matematyk, astronom i inżynier;
[merkạ:tor]
Nicolaus, właśc. N. Kauffmann, ur. ok. 1620, Eutin (Szlezwik-Holsztyn), zm. 14 I 1687, Paryż,
