trwały
Encyklopedia PWN
czas, gr. aiṓn [‘trwanie’] lub chrónos [‘następstwo’],
kolejność występowania po sobie zjawisk i zdarzeń, stanowiąca przedmiot badań chronologii;
województwo (od 1999) w południowo-zachodniej części Polski; graniczy z Czechami na południu, z Niemcami na zachodzie, z woj.: lubuskim i wielkopol. na północy oraz opolskim na wschodzie;
dielektryk wytwarzający zewn. pole elektr. w wyniku trwałego uporządkowania elektr. momentów dipolowych jego cząsteczek lub zgromadzenia na nim trwałego ładunku elektrycznego;
Indianie
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
[hiszp. < gr. < sanskr.],
