tolerancja

Encyklopedia PWN

[gr.],

ekol. organizmy o wąskim zakresie tolerancji ekologicznej, mogące żyć w siedlisku o niewielkiej zmienności czynników środowiskowych;

[sztrụ:ənze:]

Johann Friedrich Wymowa

, ur. 5 VIII 1737, Halle, zm. 28 IV 1772, Kopenhaga,

niem. lekarz i minister króla duńskiego;

Surowiecki Karol, ur. 4 II 1754, k. Gniezna, zm. 20 IV 1824, Miedniewice k. Grodziska Mazowieckiego,

polemista i pisarz rel., tłumacz, zakonnik reformata;

Szlichtyng, Schlichting, Jonasz, ur. 1592, Sączkowo k. Śmigla (Poznańskie), zm. 1661, Żelechów (Śląsk),

myśliciel i pisarz, jeden z czołowych działaczy ostatniego pokolenia braci polskich;

Tagore Rabindranath, właśc. Rabīndranāth Thākur, ur. 7 V 1861, Kalkuta, zm. 7 VIII 1941, tamże,

indyjski poeta, prozaik, filozof, myśliciel, tworzący w języku bengalskim, także kompozytor i malarz, laureat literackiej Nagrody Nobla 1913.

Tazbir Janusz, ur. 5 VIII 1927, Kałuszyn, zm. 3 V 2016, Warszawa,

historyk;

Materiały dodatkowe