Szlichtyng Jonasz
 
Encyklopedia PWN
Szlichtyng, Schlichting, Jonasz, ur. 1592, Sączkowo k. Śmigla (Poznańskie), zm. 1661, Żelechów (Śląsk),
myśliciel i pisarz, jeden z czołowych działaczy ostatniego pokolenia braci polskich;
1647 został skazany zaocznie wyrokiem sądu sejmowego na infamię, konfiskatę dóbr i karę śmierci za książkę zawierającą wyznanie wiary braci pol. Confessio fidei illarum Ecclesiarum... (1642, przekład pol. Wyznanie wiary zborów tych, które się w Polsce chrystiańskim tytułem pieczętują 1646); autor licznych traktatów egzegetycznych do Nowego Testamentu i polemicznych (zwłaszcza w obronie socynian), m.in. Apologia pro veritate accusata (1654), w którym sformułował program szeroko pojętej tolerancji rel. i postulat rozdziału Kościoła od państwa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia