termoelektrycznej
Encyklopedia PWN
układ 2 przewodów (wykonanych z różnych metali lub z półprzewodników) spojonych jednymi końcami, w którym powstaje wypadkowa siła elektromotoryczna (siła termoelektr.) wówczas, gdy między spojeniem a pozostałymi końcami przewodów istnieje różnica temperatury (Seebecka zjawisko).
termostos
układ termoelementów połączonych szeregowo w celu zwiększenia siły termoelektrycznej;
[gr.-niem.],
stop niklu z manganem (2%), aluminium (2%) i krzemem (1,4%);
syn Antoine’a Cezara, ojciec Antoine’a Henriego, fizyk francuski;
dziedzina wiedzy i techniki zajmująca się zagadnieniami chłodzenia za pomocą urządzeń techn. (chłodziarka);