techniczna
Encyklopedia PWN
specjalista w dziedzinie termodynamiki technicznej;
polski wszechstronny wynalazca, samouk.
szkło techniczne stosowane do wyrobu soczewek, pryzmatów i in. elementów układów optycznych (w mikroskopach, aparatach fotograficznych, lunetach, teleskopach, spektrofotometrach i in. przyrządach kontrolno-pomiarowych), a także do produkcji szkła do okularów.
rzemieślnicza, przemysłowa i amatorska budowa i naprawa małych statków wodnych (łodzi, jachtów);
sztuka
Termin „sztuka” jest odpowiednikiem łac. ars (od którego pochodzi większość nowoż.: wł. i hiszp. arte, fr. i ang. art), ten zaś odpowiada gr. téchnē; przymiotniki „techniczny” i „artystyczny” są tego samego pochodzenia.
[niem.]
termin rozpowszechniony na początku lat 90. odnoszący się do realizacji wykorzystujących możliwości techniki cyfrowej, pozwalających na ingerencje widza w podlegającą zmianom wielowarstwową strukturę dzieła.
