szkieletowe
Encyklopedia PWN
Szkieletowe, Wybrzeże, ang. Skeleton Coast,
fragment wybrzeża w północnej Namibii;
bud. konstrukcja, której element nośny stanowi układ złożony z prętów pionowych (słupów) i poziomych (belek, rygli, podciągów) i której sztywność jest zapewniona np. przez zastosowanie tzw. połączeń sztywnych (przenoszących momenty zginające) lub stężeń (ściennych i połaciowych, podłużnych i poprzecznych).
kryształ o nieprawidłowej postaci, powstający np. przy dużej szybkości wzrostu kryształu wskutek niejednakowego dopływu substancji do różnych miejsc tej samej ściany.
inform. najwyższy szczebel w hierarchicznej sieci komputerowej. Łączy sieci krótkie i średniej wielkości.
Wybrzeża Szkieletowego, Park Narodowy, Skeleton Coast Park,
park nar. w Namibii.
dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.
