strukturach punktowych
Encyklopedia PWN
defekty struktury krystalicznej, defekty sieciowe, defekty ciał stałych,
trwałe zaburzenia charakterystycznego dla danej substancji krystalicznej okresowego rozmieszczenia przestrzennego atomów (jonów, cząsteczek).
według mat. teorii grup, grupy będące zbiorami wszystkich możliwych operacji symetrii, których działanie pozostawia w spoczynku co najmniej jeden punkt układu;
rodzaj defektów struktury krystalicznej;
nanostruktury
elektron. struktury materialne składające się z elementów, których wielkość zawiera się (umownie) w granicach od kilku do kilkuset nm.
[gr.-łac.],
uniwersytet
najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).
[łac.],
tomografia
sposób uzyskiwania dwuwymiarowego obrazu przekroju obiektu trójwymiarowego w dowolnie wybranej płaszczyźnie, w celu poznania jego struktury wewn., bez konieczności naruszania tej struktury;
[gr. tomós ‘cięty’, ‘tnący’, gráphō ‘piszę’],
