spektroskopią

Encyklopedia PWN

spektroskopia
[łac.-gr.],
dział fizyki obejmujący zarówno badanie budowy i właściwości jąder atomowych, atomów, cząsteczek oraz złożonych z nich układów makroskopowych, jak i badanie ich wzajemnych oddziaływań — na podstawie rozkładu natężenia (tzw. widma) promieniowania elektromagnetycznego pochłanianego, wysyłanego lub rozpraszanego przez te obiekty i rejestrowanego w zależności od długości fali lub częstotliwości promieniowania.
dziedzina badań struktury i właściwości materii obejmująca metody, w których wykorzystuje się fale akustyczne o różnych zakresach częst.: dźwiękowe, ultra- i hiperdźwiękowe (od kilku Hz do 1012 Hz);
spektroskopia astronomiczna, astrospektroskopia,
dział astrofizyki obejmujący metody otrzymywania i interpretacji widm promieniowania ciał niebieskich.
dziedzina badania materii polegająca na pomiarze ciśnienia akustycznego fali sprężystej wywołanej modulowaną z określoną częst. wiązką światła padającą na próbkę;
dział fizyki obejmujący badania promieniowania jądrowego (zwłaszcza α, β, γ) i określanie na ich podstawie poziomów energetycznych wzbudzonych jąder atomowych, prawdopodobieństw emisji, momentów jądrowych i innych.
dział spektroskopii wykorzystujący promieniowanie laserowe do wzbudzania atomów (cząsteczek);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia