spektroskopia akustyczna

spektroskopia akustyczna,

dziedzina badań struktury i właściwości materii obejmująca metody, w których wykorzystuje się fale akustyczne o różnych zakresach częst.: dźwiękowe, ultra- i hiperdźwiękowe (od kilku Hz do 10¹² Hz);

wykorzystuje pomiary tłumienia i prędkości rozchodzenia się (propagacji) fal akustycznych w ośr. fiz. w zależności od częstości sygnału akustycznego Zmiany prędkości rozchodzenia się i tłumienia fal akustycznych są powodowane różnymi procesami fiz. zachodzącymi na poziomie atomowym lub cząsteczkowym. Analiza widma tłumienia i prędkości rozchodzenia się fal akustycznych w gazach, cieczach i ciałach stałych jest pomocna przy opisie zjawisk związanych z translacyjnymi, wibracyjnymi oraz rotacyjnymi stopniami swobody atomów lub cząsteczek. W spektroskopii akust. wykorzystuje się fale akustyczne o małym natężeniu (najczęściej impulsowe), nie wywołujące trwałych zmian w budowie ośr. (metody nieniszczące). Spektroskopia akust. jest stosowana m.in. w badaniach dyfuzji i koncentracji defektów punktowych oraz ich dyslokacji w sieci krystal. ciał stałych, w badaniach kinetyki i termodynamiki procesów rotacji (konformacji), asocjacji, dysocjacji, solwatacji cząsteczek w cieczach i roztworach.