sanktuarium

Encyklopedia PWN

[łac., ‘miejsce święte’],

miejsce o szczególnym znaczeniu kultowym, najczęściej świątynia lub jej najważniejsza część;

wielopoziomowy kompleks budowli w Palestrinie (środkowe Włochy) harmonijnie wbud. w górzyste otoczenie groty — wyroczni bogini (II–I w. p.n.e.);

archeol. budowle lub miejsca, w których odbywały się praktyki magiczne lub obrzędy religijne;

[sanskr. garbha g

ha ‘dom łona’],

sanktuarium świątyni hinduskiej;

przedchrześcijańskie systemy wierzeniowo-rytualne ludów słowiańskich, których zorganizowane postaci zanikły w XII w.

[gr. ageírein ‘gromadzić’],

w starożytnej Grecji centralny plac polis — miejsce życia religijnego, politycznego i gospodarczego;

Materiały dodatkowe