samowzbudnymi
Encyklopedia PWN
drgania samowzbudne, nieharmoniczne, zachodzące w układach nieliniowych, w których istotną rolę odgrywają siły dysypacyjne (tarcie w układzie mech., opór czynny w układzie elektr.);
Farmer Moses Gerrish, ur. 9 II 1820, Boscawen (stan New Hampshire), zm. 25 V 1893, Eliot (stan Maine),
amerykański elektrotechnik i wynalazca;
flatter
lotn. samowzbudne, o narastającej amplitudzie, drgania części statku powietrznego (skrzydeł, usterzeń i in.);
[ang.],
magnetyzm ziemski, geomagnetyzm,
zespół zjawisk magnetycznych związanych z Ziemią, także dział geofizyki obejmujący zagadnienia związane z ziemskim polem magnetycznym (polem geomagnetycznym).
oscylator
fiz. układ fiz. (mech., elektr.) wykonujący drgania wokół położenia równowagi trwałej.
[łac.],
prądnica elektryczna, generator elektryczny,
rodzaj maszyny elektrycznej przetwarzającej energię mechaniczną ruchu obrotowego w energię elektryczną za pośrednictwem pola magnetycznego;
